Het Karregat in 2013

Door de lang aanhoudende winter dit jaar kwam de hele natuur pas laat op gang. De overwinterende vlinders moesten lang wachten op de zon om voldoende op temperatuur te komen en te kunnen vliegen. Ze kwamen dus pas laat uit hun schuilplaatsen.

Maar toen de temperatuur eindelijk omhoog ging, kwam alles ook snel op gang.

 

Half april zijn er Kleine vossen, Dagpauwogen, Citroenvlinders en  Gehakkelde aurelia’s gezien, die als vlinder de winter doorgebracht hebben. Ook Bonte zandogen en witjes waren er al. Deze hebben de winter als pop doorgebracht. In de lentezon waren ook de Levendbarende hagedissen al weer aan het scharrelen.

De eerste libellen die uitsluipen zijn de Vuurjuffers en de Viervlekken, maar half april waren die nog niet zover. Begin mei was het eindelijk voldoende opgewarmd om de lucht in te gaan. En toen ging het ook snel: naast de Vuurjuffers en Viervlekken waren ook de Smaragdlibellen, Watersnuffels en Noordse witsnuitlibellen al aanwezig. Eind mei kwamen daar de Platbuik, Azuurwaterjuffer en Grote keizerlibel bij. De Tengere grasjuffer, pionier van vorig jaar, heb ik dit jaar niet gezien.

Er volgde een mooie zomer, waarvan de vlinders en de libellen, net als wij, hebben kunnen genieten. Er zijn de hele zomer overal veel vlinders gezien. De trekvlinders, die uit het zuiden moeten komen, hebben ook een heel goed jaar gehad. Atalanta’s en Distelvlinders zijn redelijk wat waargenomen, maar de Gamma-uilen en Oranje luzernevlinders spanden de kroon in aantallen en zijn ook in het Karregat waargenomen.

De nachtvlinderval heeft dit jaar twee keer in het Karregat gestaan, begin augustus en 22 oktober. We hebben daarmee 19 nieuwe nachtvlindersoorten gezien naast de al bekende soorten uit dit gebied. In totaal naderen we nu de 150 soorten (macro)nachtvlinders.

Alle vlinders en libellen, die dit jaar waargenomen zijn, staan weer in een apart overzicht (dagvlinders, libellen en nachtvlinders).

Het oeverkruid en de moeraswolfsklauw stonden er goed bij, net als de kleine zonnedauw. Van de ronde zonnedauw heb ik maar een enkel plantje gezien. Tot mijn verrassing was de Waterlobelia wel weer terug. Er stonden redelijk wat (+ 125 stuks) rozetjes, bloemen heb ik nog niet gezien.

Wespspinnen waren er ook  weer, de opvallende grote vrouwtjes hebben hun cocon met nageslacht op diverse plaatsen opgehangen.

De moerassprinkhaan heeft nog altijd een vaste populatie in het gebied, en ook de sikkelsprinkhaan en de zuidelijke boomsprinkhaan, nieuwkomers  van de laatste jaren, waren aanwezig.

Een andere bijzondere waarneming dit jaar was de Huisboktor (Hylotrupes bajulus). Een boktor die in het verleden actief bestreden is en daardoor weinig werd waargenomen. Ik trof hem in het Karregat op een dode Den.

Deel deze informatie via jouw social media:

Wat is/doet het IVN?

IVN 's-Hertogenbosch
IVN 's-Hertogenbosch is een vereniging met als doel natuur- en milieu-educatie.

Actieve vrijwilligers
IVN 's-Hertogenbosch bestaat uit actieve vrijwilligers. Onze vereniging kent zowel volwassen leden als jeugdleden.

Wat staan we voor?
Wij willen iedereen stimuleren de natuur te ontdekken rond de thema's beleving en educatie.

 

button lid worden button lid worden
button lid worden button lid worden button natuurbeleving voor bijzondere groepen

Facebook logo 150   facebookbutton

 

   

Contact met IVN 's-Hertogenbosch e.o.