Het Kanaalpark heeft een lengte van ongeveer 7 km. en omvat drie soorten landschap:
- Een beekdallandschap in het zuiden dat begint bij Den Dungen ;
- Een dekzandlandschap dat in het middengedeelte van het Kanaalpark ligt;
- Een uiterwaardenlandschap in het noorden tot waar het Maximakanaal uitmond in de Maas.

In overleg met de Vlinderstichting zijn in 2016 twee monitorroutes vastgesteld:
Route nr. 2212 begint bij de Empelse sluis en omvat o.a. een deel van het dijktalud,
Route nr. 2213 loopt langs een waterpartij en bij de brug over het Maximakanaal, bij het pad naar de stadsboerderij. Beide routes lopen door het uiterwaardelandschap. Monitorroutes worden van april tot en met september wekelijks op dezelfde manier gelopen, waarbij de aanwezige vlinders geteld worden. Door de verschillen in landschapsgebied kan de vlinderpopulatie per gebied wat verschillen.

V.l.n.r. Groot koolwitje, Koninginnepage, Bont zandoogje, Gehakkelde aurelia, Klein koolwitje

V.l.n.r. Sint Jacobsvlinder, Sint Jansvlinder (dag-actieve nachtvlinders), Groot dikkopje, Gele luzernevlinder 

 Icarusblauwtje

- In 2021 is voor het eerst is het Oranjetipje op een van de telroutes waargenomen.
- Zeven eerder waargenomen soorten zijn in 2021 niet op de telroutes waargenomen. Dit betreft de Oranje luzerne vlinder, de Gele luzernevlinder, het Boomblauwtje, het Landkaartje, de Koninginnenpage, de Kleine vos en het Groot koolwitje.
- Het Icarusblauwtje vloog volop in 2021 en is meer waargenomen dan in voorgaande jaren, evenals het Hooibeestje .
- De terugval van de Kleine koolwitjes ten opzichte van voorgaande jaren was opmerkelijk.
- De meest voorkomende vlinders van het Kanaalpark zijn het Klein koolwitje, het Icarusblauwtje en het Klein geaderd witje.

- Naast deze dagvlinders zijn er ook nachtvlinders te bewonderen, zoals o.a. de dag-actieve Sint-Jansvlinder en de Sint-Jacobsvlinder.

Herman van Eijck

We weten het allemaal, 2020 was een bijzonder jaar. Het begon goed, vol plannen en een aantal nieuwe geïnteresseerde leden. Maar voor we goed en wel van start konden gaan in het vroege voorjaar kwam het coronavirus ertussen en werd het steeds lastiger om gezamenlijk iets te ondernemen. Alleen de puzzel-avond in februari is doorgegaan en een paar leden zijn in maart nog naar de jaarlijkse vlinderdag van de Vlinderstichting geweest. Op 26 september hebben we nog een excursie gehad, we gingen op zoek naar gallen en mijnen (en hebben die ook gevonden).

Toch is er dit jaar weer veel werk verzet, individueel of in kleine groepjes. Alle monitorroutes zijn gelopen: dagvlinders van de Groote Wetering, Heinis, Moerputten, Vlijmens ven en Kanaalpark zijn geteld, evenals de libellen in de Wamberg. Ook is er een nieuwe dagvlinderroute in een nieuw aangelegde vlinderidylle in den Bosch, die Marion de Maat, een van onze nieuwe leden, voor haar rekening zal nemen. De nachtvlinders zijn geteld in Haanwijk, Cromvoirt, Maliskamp (stapstenen Groote Wetering) en Nuland (Karregat), evenals in diverse privé-tuinen en incidenteel in de Wamberg. De jaarlijkse Nachtvlindernacht voor publiek hebben we niet kunnen organiseren. In het Karregat en de Stapstenen van de Groote Wetering zijn inventarisaties gedaan, verslag daarvan staat op de website.

Er is een groeps-app aangemaakt, waarmee we elkaar op de hoogte kunnen houden en ook melding kunnen doen van leuke waarnemingen. Er staan 22 leden op de ledenlijst.

Tineke Cramer

De individuele leden van de insectenwerkgroep hebben ook in 2019 weer trouw de verschillende monitorroutes gelopen. De dagvlinders van de Groote Wetering, Heinis, Moerputten, Vlijmens ven en Kanaalpark zijn geteld, evenals de libellen in de Wamberg. De nachtvlinders worden geteld in Haanwijk, Cromvoirt, Maliskamp (stapstenen Groote Wetering) en Nuland (Karregat). Hiermee is zoals elk jaar weer veel werk verzet.
Gezamenlijke activiteiten waren o.a. een puzzel-avond, waarop we samen de probleemfoto’s, voor zover mogelijk, hebben gedetermineerd, excursies naar de Wamberg en de Brand, een studie-avond over kevers. Een aantal werkgroepleden is naar de jaarlijkse dag van de Vlinderstichting geweest, waar we konden genieten van mooie films en interessante lezingen. Tijdens de Nationale nachtvlindernacht stonden we met onze opstelling bij boerderij Eygentijds (Kanaalpark), waar we ook op de open dag (15 september) een kraam bemanden.
Volgend jaar gaan een aantal werkgroepleden de Stapstenen van de Groote Wetering maandelijks inventariseren op insecten. En verder gaan we natuurlijk op dezelfde voet verder.
De werkgroep heeft momenteel 18 leden.

Tineke Cramer heeft tijdens de IVN-Klets van dinsdag 31 maart j.l. een interessante presentatie gegeven over Lieveheersbeestjes.

Als je deze presentatie hebt gemist of je wilt die nog eens nakijken, klik hier.

De werkgroep heeft een aantal materialen in zijn bezit, die door leden van de werkgroep geleend kunnen worden. Als je iets wilt lenen, kun je met Tineke contact opnemen. Wat we allemaal hebben kun je hieronder vinden.
 

Lees meer: Materialenlijst vlinder- en libellenwerkgroep

Op 3 augustus 2014 stond er een excursie gepland met als doel het vinden van de Sleedoornpage. Dit is een vlinder met een vrij verborgen levenswijze. De naam zegt het al, zijn belangrijkste voedselplant is de Sleedoorn.

De mannetjes houden zich meestal op in de toppen van vrijstaande bomen, de vrouwtjes kun je vaker vinden in de struwelen. Omdat ze vaak lastig te vinden zijn, worden ze over het algemeen geïnventariseerd door het tellen van de eitjes. De (witte) eitjes overwinteren en zijn dan op de donkere Sleedoorntakken goed te zien. Het vrouwtje zet ze zorgvuldig een voor een af. In het voorjaar komen de eitjes uit, de rupsen zijn dan in ongeveer twee maanden volgroeid (o.a. afhankelijk van de temperatuur), waarna de rups verpopt. Na ongeveer een maand, in de loop van juli, is de vlinder dan gereed om uit te vliegen. Er vliegt altijd maar één generatie per jaar, ook nooit in grote aantallen.

Lees meer: Excursie vlinder- en libellenwerkgroep

Het eerste weekend van augustus heeft de Vlinderstichting aangewezen als tuinvlinder-telweekend. In het hele land tellen mensen alle vlinders in hun tuin.

Je krijgt zo een mooi beeld van de verspreiding over het hele land. Leden van de vlinderwerkgroep doen daar natuurlijk aan mee. Het leverde, ook door het warme weer, een mooi resultaat op. In de zeven verschillende tuinen van Louise, Evelien, Miranda, Titia, Patrick, Ad en Tineke werden samen de volgende vlinders gezien:

Lees meer: Resultaten tuinvlinderweekend 2013

Het weekend van 4-5 augustus was dit jaar het nationale tuinvlinderweekend. De Vlinderstichting vroeg iedereen dit weekend de vlinders in de tuin te tellen. Je krijgt zo een mooi beeld van alle tuinvlinders in het hele land. Iedereen kan meedoen, van klein stadstuintje tot uitgestrekte tuinen buitenaf. Een aantal leden van onze werkgroep doet daar trouw aan mee. Louise stond dit jaar ruimschoots aan de top met haar tuin in Helvoirt: zij telde maar liefst 39 kleine vossen!

Lees meer: Vlinderweekend

Na de korte, maar heftige winter, werd het weer tijd voor onze werkgroep om de inventarisatie van de nachtvlinders op te pakken.

Zolang het ’s nachts onder de 4 graden C. is, vliegt er niet veel. Omdat voor zaterdagnacht  (10 maart 2012) ongeveer 6 graden C. werd voorspeld, is besloten de lichtval in het Karregat te zetten. Van verschillende nachtvlinders is bekend dat ze op licht afkomen. Je ziet het o.a. vaak bij lantaarns. Onze lamp staat in een kist met een soort trechter, waardoor de vlinders in de kist belanden en er niet meer uit kunnen. De kist staat vol lege eierdozen, waartussen de vlinders zich schuil kunnen houden. Zondagochtend  in alle vroegte moest gecontroleerd worden of er vlinders in de val beland waren. We hoopten dat er enige exemplaren in zouden zitten…  Na telling bleken het er 111 te zijn, van acht verschillende soorten.

Lees meer: Goede start vlinderseizoen 2012

De Wilgenhoutvlinder (Cossus cossus) valt zo weinig op dat sommige mensen hem zelfs de Wilgenhoutrupsvlinder noemen. Dat komt omdat het leven van de vlinder kort en weinig spectaculair is. Daar staat tegenover dat de rups als hij aanwezig is sterk opvalt.

Het beestje kan wel zes jaar in een boom verblijven (wilg of populier) en groeit daarin uit tot een pinkdikke rups van ongeveer 10 cm lang.

Hij heeft een roodpaarse rugkleur en sterke kaken. Leeft zijn hele larveleven van niets anders dan hout. De vertering hiervan veroorzaakt een sterke azijnlucht in de buurt van de aangetaste boom.

Als een boom overbevolkt raakt met rupsen kun je ze zelfs overdag zien oversteken naar een volgende boom. Na de laatste vervelling eten ze zich nog eenmaal dik en rond en verpoppen dan in een cocon van houtsplinters vlak onder de bast van boom. Als ze dan enige tijd daarna uitvliegen hebben ze geen bek en kunnen dus geen voedsel tot zich nemen. Ze zoeken zo snel mogelijk een partner, planten zich voort en sterven na ongeveer vijf dagen als vlinder geleefd te hebben. De meeste schade doen ze aan levende, zieke bomen, maar af en toe vernielen ze de houtvoorraad van bezitters van open haarden.